Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zadəgan — f. əsilzadə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zadə — is. <fars.> klas. Oğul, övlad. Duruyor oxşamaya zadəsini; Sevgili, nazlı xudadadəsini. M. H.. . . . zadə <fars.> Əsil mənası «doğulmuş, törəmiş» olub: 1) adətən isimlərə qoşularaq onların əslini, kimdən törədiyini, nəslini bildirir;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zadəgancasına — z. Zadəgan kimi, ağa kimi; ağacasına, kübarcasına … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alinəsəb — ə. zadəgan, əsilzadə, əsil nəcabətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əsilzadə — is. <ər. əsil və fars. . . . zadə> köhn. 1. Zadəgan, kübar (xan, bəy). Bir adam ki . . Müqim bəy Cavanşir kimi bir əsilzadənin mühafizi ola, daha nə üçün vəziyyətindən razı olmasın? S. R.. 2. Nəcib, nəcabətli, alicənab … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bicoy — I (Hamamlı) gödəkboylu, qısaboy. – Boyu balaca olan adama bicoy deyrix’ II (Hamamlı, Qazax) aravuran, sözgəzdirən, fitnəkar. – Məmmət nə bicoy adamdı, aranı qarışdırıf dava salıf III (Şəmkir) keçmişdə zadəgan evlərində qulluq etmək üçün… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bicoylux — eləməx’: (Şəmkir) zadəgan evində uşaq ikən qulluq etmək. – Qara bəylikdə yeddi il bicoylux eliyif … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
büzürgzadə — f. 1) əsilzadə, zadəgan nəslinə mənsub; 2) mənsəb sahibi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ə’yan — ə. «eyn» c. t. zadəgan, kübar, aristokrat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əsilzadə — ə. və f. əsli nəcabəti olan; zadəgan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
